SOMO college tijdens summerschool in Amsterdam

Het woord veiligheid wordt vaak gebruikt in de media, de politiek en in dagelijkse gesprekken. Maar wat betekent het eigenlijk? Wat zijn effectieve manieren om met (gewelddadige) conflicten om te gaan? En op welke manier wordt de beveiliging geregeld? Over deze en andere vraagstukken ging de afgelopen ‘Security Governance & Conflict Resolution’ summerschool aan de Universiteit van Amsterdam. SOMO-onderzoeker Mark van Dorp gaf een college over de rol van multinationale ondernemingen in fragiele of door conflict getroffen gebieden.

Hoewel de particuliere sector vaak als een krachtig middel wordt beschouwd voor economische heropbouw en vrede, blijkt dat in de praktijk vaak tegen te vallen. De meest ernstige mensenrechtenschendingen vinden plaatsen in conflictgebieden en niet zelden zijn multinationale ondernemingen daar direct bij betrokken.

Watchdogrol

Sinds de jaren 90 is er groeiende aandacht voor de negatieve impacts van de particuliere sector in conflictgebieden. Omdat dit ook één van de focuspunten is van SOMO ging Mark van Dorp in het college dieper in op SOMO’s watchdogrol. Samen met partnerorganisaties worden gemeenschappen ondersteund om deze bedrijven aansprakelijk te stellen worden casusonderzoeken uitgevoerd, wordt het dialoog met bedrijven aangegaan, wordt gelobbyd voor beter overheidsbeleid en worden klachten ingediend tegen de verschillende bedrijven.

Liberia als casus

Tijdens het college waanden de studenten zich even in Liberia. Aan de hand van een casus kregen ze een idee hoe dit er in de praktijk aan toegaat en voor welke vragen en dilemma’s je als ondernemer, overheid, maatschappelijke organisatie of gemeenschap kunt komen te staan. Martijn Dekker, academisch directeur van de Summer school, zegt hierover: ‘De studenten werden uitgedaagd om hun kennis te oefenen tijdens een rollenspel over conflictgevoelig ondernemen in Liberia, dit was een verfrissende aanvulling op het college’.

Uitwisseling van kennis

Ook Mark van Dorp was enthousiast: ‘Toen ik vertelde dat de implementatie van klachtenmechanismen en hoe bedrijven zich binnen conflictgebieden aan internationale richtlijnen houden nog nauwelijks gemonitord wordt, merkte één van de studenten op dat het interessant zou zijn om een database op te zetten waarin alle bedrijven en hun voortgang op het gebied van mensenrechten binnen conflictgebieden worden bijgehouden. Dit lijkt me een uitstekend idee wat volgens mij nog niet bestaat. Zo leerden we er allebei iets van, ik heb hem aangemoedigd om daar vooral werk van te maken!’.

Lees meer over het programma ‘Multinationals in Conflict-Affected Areas’.