Computerindustrie Filippijnen komt beloftes niet na

Twee jaar geleden verschenen er rapporten waarin werd gemeld dat Filippijnse leveranciers van computeronderdelen zich niet hielden aan arbeidswetten en de gedragscodes van computermerken zoals Acer, Philips en HP. Diverse productiebedrijven beloofden beterschap, maar uit een nieuw rapport van makeITfair blijkt dat er van echte veranderingen geen sprake is. makeITfair roept fabrikanten op om stappen te ondernemen.

“Werknemers die computeronderdelen fabriceren, werken nog steeds lange dagen tegen lage lonen en kunnen zich niet organiseren om betere arbeidsomstandigheden te eisen,” zegt Esther de Haan van de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO), coördinator van makeITfair.

Onderzoekers van de SOMO en het Fillipijnse Workers’ Assistance Center (WAC) hebben in 2006 en 2008 werknemers en managers van Filippijnse elektronicafabrieken naar hun mening gevraagd. Uit het nieuwe rapport – Configuring Labour Rights(opens in new window) – blijkt dat de arbeidsomstandigheden nauwelijks zijn verbeterd, ondanks het feit dat sommige leveranciers hun beleid en werkmethoden verbeterden en verscheidene computerfabrikanten pogingen ondernamen om controle uit te oefenen op de arbeidsomstandigheden in de Filippijnen. Volgens SOMO zijn de belangrijkste redenen voor de ineffectiviteit van deze maatregelen:

• Computerfabrikanten doen met hun gedragscode of beleid niets aan de echte oorzaken van het niet naleven van arbeidsvoorwaarden door hun leveranciers, zoals lage lonen en het ontbreken van vrijheid om zich te organiseren;
• Computermerken zijn niet transparant over hun pogingen om controle uit te oefenen op hun leveranciers, en over de aard van de veranderingen die zij propageren. De meeste initiatieven van computermerken zijn oppervlakkig, raken alleen de eerstelijns leveranciers en zijn gebaseerd op checklistcontroles. De computermerken controleren hun leveranciers zonder samen te werken met NGO’s en vakbonden;
• Computermerken proberen lagere prijzen te bedingen bij hun leveranciers maar eisen tegelijkertijd goede arbeidsomstandigheden.

In het rapport wordt tevens geconcludeerd dat leveranciers vaak niet begrijpen wat computerfabrikanten van hen verwachten, en dat fabrikanten de leveranciers niet belonen voor de invoering van betere arbeidsomstandigheden. Een manager van een van de leveranciers verklaarde: “Wij kunnen de eisen van de klant niet negeren, want dan hebben wij geen werk meer”. Hieruit blijkt wel dat het voor de Filippijnse leveranciers moeilijk is de arbeidsomstandigheden te verbeteren zolang de prijzen en levertermijnen voortdurend onder druk staan.

Cecille Tuico van WAC zegt expliciet dat “de elektronicamerken ervoor moeten zorgen dat hun gedragscodes door hun leveranciers geïmplementeerd kunnen en zullen worden in de hele toeleveringsketen. Alle werknemers hebben recht op een eerlijk en redelijk loon, moeten hun rechten kunnen uitoefenen en moeten in een veilige werkomgeving kunnen werken.”

makeITfair roept computermerken op om hun leveranciers training te geven in de invoering van gedragscodes, om hun audit- en controlesystemen te verbeteren, en om leveranciers in de gelegenheid te stellen arbeidsomstandigheden te verbeteren door betaling van eerlijke prijzen en samenwerking met plaatselijke NGO’s en vakbonden. makeITfair dringt bij de merken en hun leveranciers aan op erkenning van het recht van werknemers om zich te organiseren in een vakbond, en vraagt hen stappen te ondernemen om dit mogelijk te maken.