Financiële crisis rechtvaardigt WTO-deal niet

Politieke leiders van de G-20 streven naar een snelle afsluiting van de ‘Doha Ronde’ in de WTO-onderhandelingen als oplossing voor de financiële crisis. Zij lijken zich echter niet bewust te zijn van de gevolgen van liberalisering en deregulering zoals deze worden onderhandeld in de overeenkomst, met name in de financiële sector.

Een hoge functionaris van de Europese Commissie stelde dat de Doha Ronde “natuurlijk” inzet op de liberalisering van financiële diensten. De Europese landen argumenteren dat de WTO-afspraken ‘protectionistische maatregelen’ voorkomen als het sluiten van grenzen en het bedelen-bij-de-buren principe, wat leidde tot de economische depressie in de jaren ’30 en de daarop volgende oorlogen.

In drie papers (zie onderaan) licht het Our World Is Not for Sale network (OWINFS), ondersteund door SOMO, de negatieve gevolgen van een mogelijke WTO-overeenkomst toe. Extreme deregulering en liberalisering van financiële diensten is deel van de lopende onderhandelingen in de General Agreement on Trade in Services (GATS) van de WTO. Nu al leggen de GATS-regels veel beperkingen op aan overheidsregulering in de financiële sector. De voorwaarden in deze afspraken beperken WTO-lidlanden in het hervormen van hun financiële sector zo dat ze de steeds groter wordende financiële, economische, milieu-, voedsel en sociale crisissen tegen kunnen gaan. Liberalisering van financiële diensten onder GATS met een extreem deregulerende agenda betekent bijvoorbeeld dat banken wereldwijd kunnen groeien, te groot worden, over de kop gaan en gered moeten worden met publieke fondsen. Bilaterale en regionale vrijhandelsverdragen impliceren gelijksoortige problemen.

Extreme deregulering en het openen van markten door vrijhandelsverdragen en GATS gaf de financiële industrie de mogelijkheid wereldwijd te groeien, speculatieve financiële producten in te zetten en te investeringen in projecten die schadelijk zijn voor mens en milieu. OWINS argumenteert dat, om een einde te maken aan de voedsel-, klimaat en sociale crisis, de onderhandelingen in vrijhandelsverdragen en GATS stopgezet en teruggedraaid moeten worden. Dit zou een concrete stap zijn naar productieve in de plaats van speculatieve of niet-duurzame activiteiten in de financiële wereld en moet onderdeel zijn van de huidige discussie over financiële hervormingen.