Direct naar inhoud

Ontmasker ik mezelf als gewetenloze speculant?

Geplaatst in categorie:
Nieuws
Gepubliceerd op:

Het pensioenfonds voor de grafische sector, waarbij NRC Media is aangesloten (en daardoor verplicht ook alle werknemers), had eind 2010 voor 278 miljoen euro belegd in grondstoffen. Achterin het jaarverslag van het pensioenfonds worden grondstoffen omschreven als bulkproducten, zoals olie, metalen en graan.

Zelf stak ik eind 2008 5.000 euro in het Robeco Commodities fonds, dat naast goud en olie ook belegt in graan. Leek me een interessante ‘verzekering’ tegen inflatie.

Ontmasker ik mezelf nu als een gewetenloze voedselspeculant? Ben ik doortrapter dan een belegger in voedselproducenten (Unilever) of -verkopers (Ahold)?

Het onderzoeksprogramma Zembla maakte zaterdag met een rapport van de Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (Somo) en onderzoek van NRC Handelsblad een uitzending over beleggingen van ABP, Zorg & Welzijn en Metaal-pensioenfondsen in grondstoffen. Staatssecretaris Henk Bleker (Economische Zaken, Landbouw en Innovatie, CDA) schatte vorige maand de pensioenbeleggingen in termijncontracten op agrarische grondstoffen ,,met enige voorzichtigheid" op ,,circa 5 miljard euro".

Nederlandse pensioenfondsen waren pioniers in beleggingen in grondstoffen en hadden eind maart van dit jaar ruim 20 miljard in (termijncontracten op) grondstoffen belegd. Dat is ongeveer 3 procent van hun beleggingen. Mondiaal gaat het, zegt Bleker, om 17.757 miljard euro beleggingen in termijncontracten op olie, mineralen en landbouwproducten.

Net als de combinatie ‘bank en bonus’ smaakt die van ‘geld en grondstoffen’ niet iedereen. Handel in dit soort financiële contracten is tot in de Verenigde Naties onderwerp van debat. Zembla formuleert het zo: speculeren met voedsel is zeer omstreden, omdat daardoor de voedselprijzen in ontwikkelingslanden worden opgedreven.

Het debat is de postmoderne variant op Mackie Messers uitroep: Erst kommt das Fressen, dann kommt die Moral. De discussie mondt uit in twee vragen: is beleggen speculeren, en leidt dat tot hogere prijzen?

Traditioneel gebruiken producenten de termijnmarkten om hun prijzen vast te klikken. De tegenpartij bij die klikacties zijn durfals die het prijsrisico van de producenten overnemen. Zijn er nu zo veel durfals, dat zij bij gebrek aan producenten met elkaar handelen en de prijzen opdrijven? In het Somo-rapport zijn beleggen en speculeren inwisselbare woorden. Somo denkt op basis van literatuuronderzoek dat toegenomen speculatie meer kwaad dan goed doet.

De pensioenfondsen zien hun rol precies andersom. Zij houden hun beleggingen in grondstoffen redelijk constant, net als mijn Robeco fonds, en verkopen bij prijsstijgingen en kopen bij dalende prijzen. Laag kopen en hoog verkopen, klinkt als te mooi om waar te zijn. En dat is het ook, anders was ik al binnengelopen.

Is dit speculatie? Om te beginnen: elke markt kent speculatief gedrag. De fameuze financier Jan Kuijten moet ooit gezegd hebben: een belegging is een mislukte speculatie. Beider doel is: geld verdienen. En zonder schaarste geen rendement, of het nu schaars ondernemingstalent is (bij beleggen in aandelen) of schaarse energie (belegging in windmolens).

Maar kun je ook een speculant zijn als je tamelijk passief belegt, zoals de pensioenfondsen en Robeco Commidities? De wetgeving tegen handel met voorkennis ziet speculatie als een aan/verkooptransactie die binnen zes maanden ongedaan wordt gemaakt. In het kader van mijn duurzame en bestendige beleggingsstrategie bezit ik mijn Commodities al drie jaar. Bij gebrek aan iets beters ben ik een langetermijnspeculant.

Is beleggen speculeren en leidt dat tot hogere prijzen?

Geplaatst in categorie:
Nieuws
Gepubliceerd op:

Related news

Op de hoogte blijven?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte van nieuw onderzoek naar de macht van bedrijven.